tüm kötü şeyler kafana üşüştüğünde geçen dingin zamanları hatırlarsın...
onları geri getirme şansın yok!
tam bahar geldi derken bu yağmur,bu kahrolası soğuk,bu melankoli de neyin nesi?
çevresine hep güler yüz gösterenler aslında kendilerini mi kandırır?
maskeler...
aslında gülmüyorum.
sen yüzüme baktığında sana sırıtan suratım sadece bi maske!
niye çıkarıp atamıyoruz bu maskeleri?
ve niye bu kadar klişe cümleler kurmak zorundayım içimdekileri dökerken yazıma?
hmm...
niye gidip en zor,en saçma ve en acı veren şeyleri sarıyorum başıma?
ve niye devrik oluyor her cümlem?
hmmmmm...
[düşün]
dodo the bird [kafam bozuk]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder