ona senin için yalwardım :((

''İnanmıyorum'' diyorum kendi kendime defalarca,her zor durumda her çıkmazda....''hayır ben sana i-nan-mı-yo-rum''
Oturup adam akıllı düşününce inansam da inanmasam da beni korkunç bi şekilde kulak ardı eden bir yaratıcı war karşımda yada cidden bi yaratıcı yok.bu daha iyi diğer ihtimalden.Somut bişeyler olsa ortada,ben de bütün ömrüm boyunca onun warolup olmadığını düşünmek zorunda kalmasam,bu kadar çok fırtınanın birbiri ardına başladğı ,dur durak bilmeyen paranoyak günlerimin,düşüncelerimin arasında bir de buna yer bulmaya uğraşmasaydım.Armut piş ağzıma düş olsaydı.Olmaz ya,hani olsaydı iyi bişey olurdu.
Annem öldüğünde ölmeyi düşünürüm hep,we ben dün ölüme çok yakındım.Bütün gece o da ben de çok yakındık.Kendi adıma düşünüp hadi artık bitsin bu işkence dedim saatler boyunca,ama annem adına bunu söylemek o kadar zordu ki.Tansiyonu bir derece bile düşürebilmek için o kadar çaba gösterdim ki...We o inanmadığım warlığa __belki de yokluğa__el pençe diwan durup yakardım.O an elimdeki kitabı bitirme isteğim,abimden aldığım vcd yi izleme keyfim,insanlarla olan problemlerimi(onlar benim hiç takmadığımı düşünseler bile)nasıl çözebileceğim hakkındaki kafa patlatma seanslarım....artık herkesin alışmış olduğu,''bu fakülteden çekip gitsem de diğerinde mi dewam etsem okula?'' sorum,hayatıma yön veren bu günlük düşünceler aslında o kadar da önemli olmadı.Benim bir annem wardı,gecenin bi yarısı tansiyonu cıkmıştı,orda oturup bizi yönettiği söylenen tanrıya sabaha kadar yalwarmıştım,umrumda bile değildi,herşeyi bir kenara atmıştım! Ewin bütün lambaları yanıyordu saatin 3 'ünden sabaha kadar,hepimiz ayaktaydık .Ama ben bunu o an farkedemedim,ne yanan ışıkları ne de etrafımdaki insanları....Karanlık bir odada annem we ben wardık sadece. Onun gözlerinden ayırmıyordum gözlerimi.O ise beni sakinleştirmek ister gibi bakıyordu gözlerime.Ben bakışlarımla ona yalwardım ''bırakma beni'' diye ... ''Şu an herşeyi yaparım senin için bırakma!''karşısında aciz olduğum ,elimi kolumu bağlayan tek insansın sen,en büyük askımsın,we en acısı da sen benim yaşama tebessüm etmemin tek gerçek nedenisin,bırakma olur mu! Beni yatıştırmak için baktı bana bütün gece,ama tek gördüğüm onun benden daha heyecanlı olduğuydu.İşte bu kahrolası düşünceleri kalp atışlarını hızlandırıyor we tansiyonunun düşmesine engel oluyordu.Yastığını yükseltmekle daha ne kadar engel olabilirdik beynine gitmek için sabırsızlanan,orada bir huzursuzluk yaratıp onu elimden alacak kudrete sahip kana.Ewet gidicem dedim dün gece,gidicem,ona daha yakın olmak,onu daha cok görebilmek için gidicem o fakülteye.Yapmak istediğim bu değişikliğin bütün nedenleri bir anda sönüp gitti we tek bir nedene bıraktı yerini.Annemi daha fazla görebilmek!
Anneme daha yakın olmak,ona her dakika koşabilmek ! Belki de onun beni görmeden we beni düşünerek , benim için endişelenerek gecirdiği gün sayısını azaltmak ...


alew